Ne kadar çok uzakta olsan da
Perdene değen rüzgârı bilicem
Ellerinle sağladığın yaralarımı sen dağla
Nasıl inanıcam sevdana, kime sarılıcam?
Şimdi bir daha nasıl sevicem, söyle?
Bil ki dönmelisin, kafayı yiyicem böyle
Alnıma yazılmışı nasıl silicem?
Kadere güvenip nasıl düzelicem?
Şimdi bir daha nasıl sevicem, söyle?
Bil ki dönmelisin, kafayı yiyicem böyle
Alnıma yazılmışı nasıl silicem?
Kadere güvenip nasıl düzelicem?
Ne kadar eksik ve yalnız olsam da
Bir daha sana güvenemicem
Ellerinle bağladığın yarınlarıma sen ağla
Nasıl inanıcam sevdaya, kime sarılıcam?
Şimdi bir daha nasıl
Şiirler dökülüyor dudaklarından
Bir yerlerde fısıldıyor aşk
Tüm ihtişamıyla
Mavilik bir anlam kazanmış
Kırlangıçlar yuvaya dönmüş
Bütün çocuklar mutlu
Yarınlara umut dolu
Bakacaklar.
Sen gülüyorsun bir yerlerde
Biliyorum
İçimde şiirler yeşeriyor.
Öteye geçmek mümkün
Bir ihtimal evet hüzün
Ve o şiir gibi yüzün
Ellerimde büyüyor
Beraber büyüyoruz.
Tadına varılmaz bir şey bu
Ölümsüzlüğü tatmak...
Çiçeklerden mutluluk...
Kağıttan gemiler yaptım.
Aşkın lodosunda limanlar yaktım.
Acıların ufkuna yelken açtım.
Sığınmak için gölgene
Ve ben acılarımı böle böle
Bir umut
Sarılıyorum gövdene.
