Tutkulu başlarmış hep ilk zamanlar,
Samanlıkta iğne ararken,
Sen saplandın arkamdan.
Kendiliğinden geçer sandım; ama
Ufacık bir yara lan!
Damar damar gezmez sandım; ama
Damatlığım beyazdan.
Takla da atsan, kuş bile tutsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Buz gibi sursan, hiç dokunmazsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Takla da atsan, kuş bile tutsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Buz gibi sursan, hiç dokunmazsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Evcil hayvan, evcil hayvan, evcil, evcil ,evcil hayvan...
Tutkulu başlarmış hep ilk zamanlar,
Samanlıkta iğne ararken,
Sen saplandın arkamdan.
Kendiliğinden geçer sandım; ama
Ufacık bir yara lan!
Damar damar gezmez sandım; ama
Damatlığım beyazdan.
Gün doğmadan kaynana bizim banyoda,
Çocuklar birer birer uyurlar karyolada.
Gün aşırı yirmi ekmek kesmez olmuş piçleri,
Eve giren çıkan kim hani bendim evin direği?
Dudak bükersin beni gerersin,
Geç gelicem der beni üzersin.
Ne zaman annem bize gelse,
Acayip triplere girersin.
Hem ne olmuş altı ay bizde kaldılarsa?
Bugün varlar yarın yoklar...
Evcil Hayvanmıyım der sızlanırsın,
Sahi sen hep böyle ağlar mısın?
Takla da atsan, kuş bile tutsan
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Buz gibi sursan, hiç dokunmazsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Takla da atsan, kuş bile tutsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
Buz gibi sursan, hiç dokunmazsan,
Olamaz sana benden evcil hayvan.
